Bayburtlu Celali

 Bayburtlu Celali


Bayburtlu Celâlî was born in 1850 in Ozansu village, which is part of Pulur (Demirözü) district, and he passed away between Bayburt and Ozansu in 1915. He received an education at a medrese (religious school) and wrote poems in the syllabic meter, influenced by Bayburtlu Zihnî (Sakaoğlu, 1989: 194).


As far as known, his father is Abuş, belonging to the Nasuhoğulları lineage (Yanbeğ 1963: 12-13), and his mother is from the Kerimoğulları lineage, natives of Bayburt.


He practiced the art of minstrelsy in neighboring cities like Erzincan, Erzurum, and Elazığ, close to Bayburt. It is known that he was a close friend of Narmanlı Sümmanî.


Most of his poems were lost during the period of migration to Bayburt between 1916 and 1918.


According to reports, Celâlî studied at Sünür Medrese, built by Akkoyunlu Ferahşah Bey, when he was 14 years old. It is also mentioned in the same source that his teacher during his medrese education was a renowned scholar known as Hacı Hoca. Although Celâlî belonged to the Nakşibendi order, he became a disciple of Nakşibendi sheikh Muhammed Beşir Erzincanî.


After drinking wine, Celâlî started reciting poetry under the pen name Celâlî. It is known that he did not know how to play the saz (a traditional musical instrument), but he was exceptionally talented in improvisation.


His friend Mahmut played a significant role in composing melodies for Celâlî's poems. It is considered strong evidence since Celâlî wrote certain poems specifically addressed to Mahmut.


When examining the themes in Bayburtlu Celâlî's poems, besides love, separation, heroism, and longing, it is observed that he skillfully used Sufi themes in his poetry. On the other hand, his humorous poems are known to be artistically strong and successful.


[URL link as text: https://www.youtube.com/watch?v=65GWWsNT_u8&t=10s  ] (poem)

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Tapduk Emre

  Tapduk Emre (d. 1210-1215, d. ?) • A Turkish dervish from the Horasan region, the spiritual master of Yunus Emre. • Hacı Bektaş Veli entrusted the task of raising Yunus Emre to Taptuk Emre. • Starting from Taptuk Emre, the existence of a "Taptuklu" community is encountered in Anatolia. Tapduk Emre • Yunus, the dervish who carried firewood to the Taptuk Emre dergah in Nallıhan for forty years, is considered one of the greatest poets raised by the Taptuklular. • The word "Tapduk" is a name that also existed in pre-Islamic Turkish communities. • Tapduk is a legendary hero mentioned in Turkish and Altay mythology. He is believed to have descended from the sky to cleanse malevolent beings. He is also referred to as Tapdık or Taptık.
Devamı

Arif Sağ

 Arif Sağ Arif Sağ, 1945’te Erzurum’un Aşkale ilçesinin Dallı köyünde dünyaya gelmiştir. Annesi Yıldız Sağ’dır. Türk halk müziği sanatçılarından biridir. Arif Sağ’ın müziğe olan ilgisi henüz 4-5 yaş gibi küçük yaşlarda başlamıştı. Babasının sahibi olduğu değirmende duyduğu tonlamalar Arif Sağ’ın müziğe olan sevgisinin başlangıcı olmuştur. Usta sanatçı verdiği bir röportajda taşın, suyun, değirmenin seslerinin birleşmesiyle ortaya harika bir musikinin ortaya çıktığını ve bu musikinin hayallerle iç içe geçmesi ile şaheserlerin yaratılabileceğini belirtmiştir. Arif Sağ, henüz 5 yaşındayken kaval, 6 yaşında gramofon ve 7 yaşında ise bağlama ile tanışmıştır. Hatta bağlama ile tanıştığı dükkan, Aşık Daimi, Ali Ekber Çiçek, Aşık Beyhani gibi büyük halk sanatçılarının yetiştiği Kumaş Dede’nin dükkanıydı. Arif Sağ, 14 yaşına kadar Kumaş Dede’nin elinde bağlama dersi almıştır. 14 yaşından sonra Arif Sağ, daha iyi bağlama öğrenmek ve kendini geliştirmek amacıyla İstanbul’a gitm...
Devamı

Yavuz Top

 Yavuz Top Yavuz Top (d. 1950, Tercan, Erzincan), Türk halk müziği sanatçısıdır. Küçük yaşlarda halk türkülerine ve bağlamaya ilgi duydu. Yaklaşık 7 yaşında bağlama çalmaya başladı. İlk bağlama derslerini Aşık Daimi'den aldı. 1967 yılında TRT'nin açtığı sınavla İstanbul Radyosu'nda bağlama sanatçısı olarak göreve başladı. 1970'li yıllarda kurduğu halk müziği orkestrasıyla Türkiye'de ilk kez çoksesli halk müziği denemelerine başlayan Yavuz Top, bugünün çoksesli halk müziğine temel nitelikteki önemli önçalışmaları gerçekleştirdi. Mahmut Gazimihal'in çizgi ve anlatımından yola çıkarak ilk bas bağlamayı, sonraki yıllarda ise batıdaki kontrbas karşılığı olan yaylı kopuzu (ıklığ) yeniden gündeme getirerek halk müziğindeki önemli boşlukların doldurulmasına katkıda bulundu. 1976 yılından sonra konservatuvarda bağlama öğretmenliği yaptı. 4 yıl sonra bu görevinden, 1985 yılında da radyodan ayrıldı. Daha sonra kendi müzik okulunu kurup birçok genç sanatçının yetiş...
Devamı