Beşiktaşlı Gedaî

 Beşiktaşlı Gedaî



 Beşiktaşlı Gedaî: The real name of this ashik, whose original name is Ahmed, was born in 1826 in Tokat. He is originally from Tokat. After completing his primary education, he worked for a long time with his father, who was engaged in timber trading. When he reached his youth, he had a romantic relationship with a girl from his neighborhood, but when he wanted to take the step towards marriage, the girl's father did not consent to the marriage. Despite all the insistence, Gedâî was unable to marry the girl, which caused great sorrow for him and disrupted his father's business. Eventually, he couldn't control himself and ended up wandering aimlessly, even engaging in vagrancy and wandering. At the insistence of his family, he was intended to be married to someone else; reluctantly, Gedâî eventually accepted, but on the day of the wedding, he left his home and wife and threw himself back into the streets. During these sorrowful and troubled days, his friends took Gedâî by the hand and took him to the coffeehouses of Tokat to console him. It is in these gatherings that Gedâî learned the art of saz and poetry from his masters.


He practiced his profession in Tavukpazarı, Kumkapı, and Yenikapı districts, and had the opportunity to meet various other ashiks. He operated his own coffeehouse for a long time in Beşiktaş and later in Üsküdar.


Due to the proximity of the Beşiktaş neighborhood where he resided to the palace dignitaries, Gedâi's saz and poetry entertainments attracted the attention of this class, and through this, his fame reached the palace. He was included in the palace's saz ensemble by Sultan Abdülaziz and participated in music sessions in the presence of the sultan at certain times.


The style in his poems is highly lyrical, aşıkane (ashik-like), sincere, warm, and heartfelt. It should be noted that his language is generally simple in his poems composed in syllabic meter (hece), but Arabic and Persian influences also have an important place. However, these influences are not obscure, rarely used combinations, but rather well-established figures of speech within the tradition of folk poetry. In his poems composed in the Arabic prosodic meter (aruz), it can be noted that he is influenced by classical literature, and his language becomes more distinct and formal accordingly. Gedâî successfully used both syllabic and prosodic forms, producing accomplished poems in both meters. Among the syllabic forms, he excelled in koşma and epic poetry, preferring the 11-syllable meter, while among the prosodic forms, he produced examples of divan, semai, yedekli semai, kalenderi, and selis. The prominent themes in his poems include love and its various aspects such as the taste, sorrow, hardship, and anguish of love; the conditions of the beloved, and others. In addition to these, themes of exile, separation, firkat (being apart from the beloved), hicran (yearning), and reunion can also be observed.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Tapduk Emre

  Tapduk Emre (d. 1210-1215, d. ?) • A Turkish dervish from the Horasan region, the spiritual master of Yunus Emre. • Hacı Bektaş Veli entrusted the task of raising Yunus Emre to Taptuk Emre. • Starting from Taptuk Emre, the existence of a "Taptuklu" community is encountered in Anatolia. Tapduk Emre • Yunus, the dervish who carried firewood to the Taptuk Emre dergah in Nallıhan for forty years, is considered one of the greatest poets raised by the Taptuklular. • The word "Tapduk" is a name that also existed in pre-Islamic Turkish communities. • Tapduk is a legendary hero mentioned in Turkish and Altay mythology. He is believed to have descended from the sky to cleanse malevolent beings. He is also referred to as Tapdık or Taptık.
Devamı

Arif Sağ

 Arif Sağ Arif Sağ, 1945’te Erzurum’un Aşkale ilçesinin Dallı köyünde dünyaya gelmiştir. Annesi Yıldız Sağ’dır. Türk halk müziği sanatçılarından biridir. Arif Sağ’ın müziğe olan ilgisi henüz 4-5 yaş gibi küçük yaşlarda başlamıştı. Babasının sahibi olduğu değirmende duyduğu tonlamalar Arif Sağ’ın müziğe olan sevgisinin başlangıcı olmuştur. Usta sanatçı verdiği bir röportajda taşın, suyun, değirmenin seslerinin birleşmesiyle ortaya harika bir musikinin ortaya çıktığını ve bu musikinin hayallerle iç içe geçmesi ile şaheserlerin yaratılabileceğini belirtmiştir. Arif Sağ, henüz 5 yaşındayken kaval, 6 yaşında gramofon ve 7 yaşında ise bağlama ile tanışmıştır. Hatta bağlama ile tanıştığı dükkan, Aşık Daimi, Ali Ekber Çiçek, Aşık Beyhani gibi büyük halk sanatçılarının yetiştiği Kumaş Dede’nin dükkanıydı. Arif Sağ, 14 yaşına kadar Kumaş Dede’nin elinde bağlama dersi almıştır. 14 yaşından sonra Arif Sağ, daha iyi bağlama öğrenmek ve kendini geliştirmek amacıyla İstanbul’a gitm...
Devamı

Yavuz Top

 Yavuz Top Yavuz Top (d. 1950, Tercan, Erzincan), Türk halk müziği sanatçısıdır. Küçük yaşlarda halk türkülerine ve bağlamaya ilgi duydu. Yaklaşık 7 yaşında bağlama çalmaya başladı. İlk bağlama derslerini Aşık Daimi'den aldı. 1967 yılında TRT'nin açtığı sınavla İstanbul Radyosu'nda bağlama sanatçısı olarak göreve başladı. 1970'li yıllarda kurduğu halk müziği orkestrasıyla Türkiye'de ilk kez çoksesli halk müziği denemelerine başlayan Yavuz Top, bugünün çoksesli halk müziğine temel nitelikteki önemli önçalışmaları gerçekleştirdi. Mahmut Gazimihal'in çizgi ve anlatımından yola çıkarak ilk bas bağlamayı, sonraki yıllarda ise batıdaki kontrbas karşılığı olan yaylı kopuzu (ıklığ) yeniden gündeme getirerek halk müziğindeki önemli boşlukların doldurulmasına katkıda bulundu. 1976 yılından sonra konservatuvarda bağlama öğretmenliği yaptı. 4 yıl sonra bu görevinden, 1985 yılında da radyodan ayrıldı. Daha sonra kendi müzik okulunu kurup birçok genç sanatçının yetiş...
Devamı