Sıtkı Baba

 Sıtkı Baba


Sıtkı Baba, whose real name is Zeynel Abidin, was born in 1865 in the village of Yenice, connected to Tarsus in Mersin. His father's name is Mehmet, and his mother's name is Eşeli. Sıtkı's family is descended from the Dede Garkın tribe and lineage of the Oğuz Bozok branch. Sıtkı's father passed away when he was still a child, leaving him orphaned. Sıtkı and his brother learned to read and write in the village madrasah. It is said that Sıtkı started reciting poetry at the age of six under the pseudonym "Pervane." At the age of 12, despite his mother's objections, he ran away from home driven by his love for Hacıbektaş Veli Dergâh, where he had heard of his fame. It is understood that Sıtkı joined the Hacıbektaş Dergâh and became a disciple of the postnişin Feyzullah Efendi when he was 12 years old in 1876.


During World War I, Sıtkı Baba fought as an honorary captain in the volunteer mujahideen battalion formed by Alevi communities at the request of Cemalettin Çelebi for the defense of the homeland. Sıtkı Baba stated in his poems that Agahî Baba and Yediharf also joined this battalion.


Sıtkı Baba, who emphasized love, tolerance, unity, togetherness, and brotherhood in his poems, did not hesitate to address various historical events, including the War of Independence. Sıtkı Baba had over eight hundred poems in various manuscripts and written works. He wrote poems titled "Hürriyet ve Müsavat Destanı" (Epic of Freedom and Equality) during the Second Constitutional Era and "Sulh Destanı" (Peace Epic) after the War of Independence. Sıtkı Baba had a strong poetic technique, carefully selecting his words in his poems. He wrote his poems in both syllabic meter and aruz meter.


Sıtkı Baba's poems have a beauty within simplicity. He does not need foreign words. His language is the language of the people, and the subjects he addresses are the people's troubles, joys, and lives. In short, his poems are "pure examples of our traditional folk poetry."


[URL link as text: https://www.youtube.com/watch?v=nkcM4SGFVzo&t=1s  ] (adaptation)

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Tapduk Emre

  Tapduk Emre (d. 1210-1215, d. ?) • A Turkish dervish from the Horasan region, the spiritual master of Yunus Emre. • Hacı Bektaş Veli entrusted the task of raising Yunus Emre to Taptuk Emre. • Starting from Taptuk Emre, the existence of a "Taptuklu" community is encountered in Anatolia. Tapduk Emre • Yunus, the dervish who carried firewood to the Taptuk Emre dergah in Nallıhan for forty years, is considered one of the greatest poets raised by the Taptuklular. • The word "Tapduk" is a name that also existed in pre-Islamic Turkish communities. • Tapduk is a legendary hero mentioned in Turkish and Altay mythology. He is believed to have descended from the sky to cleanse malevolent beings. He is also referred to as Tapdık or Taptık.
Devamı

Arif Sağ

 Arif Sağ Arif Sağ, 1945’te Erzurum’un Aşkale ilçesinin Dallı köyünde dünyaya gelmiştir. Annesi Yıldız Sağ’dır. Türk halk müziği sanatçılarından biridir. Arif Sağ’ın müziğe olan ilgisi henüz 4-5 yaş gibi küçük yaşlarda başlamıştı. Babasının sahibi olduğu değirmende duyduğu tonlamalar Arif Sağ’ın müziğe olan sevgisinin başlangıcı olmuştur. Usta sanatçı verdiği bir röportajda taşın, suyun, değirmenin seslerinin birleşmesiyle ortaya harika bir musikinin ortaya çıktığını ve bu musikinin hayallerle iç içe geçmesi ile şaheserlerin yaratılabileceğini belirtmiştir. Arif Sağ, henüz 5 yaşındayken kaval, 6 yaşında gramofon ve 7 yaşında ise bağlama ile tanışmıştır. Hatta bağlama ile tanıştığı dükkan, Aşık Daimi, Ali Ekber Çiçek, Aşık Beyhani gibi büyük halk sanatçılarının yetiştiği Kumaş Dede’nin dükkanıydı. Arif Sağ, 14 yaşına kadar Kumaş Dede’nin elinde bağlama dersi almıştır. 14 yaşından sonra Arif Sağ, daha iyi bağlama öğrenmek ve kendini geliştirmek amacıyla İstanbul’a gitm...
Devamı

Yavuz Top

 Yavuz Top Yavuz Top (d. 1950, Tercan, Erzincan), Türk halk müziği sanatçısıdır. Küçük yaşlarda halk türkülerine ve bağlamaya ilgi duydu. Yaklaşık 7 yaşında bağlama çalmaya başladı. İlk bağlama derslerini Aşık Daimi'den aldı. 1967 yılında TRT'nin açtığı sınavla İstanbul Radyosu'nda bağlama sanatçısı olarak göreve başladı. 1970'li yıllarda kurduğu halk müziği orkestrasıyla Türkiye'de ilk kez çoksesli halk müziği denemelerine başlayan Yavuz Top, bugünün çoksesli halk müziğine temel nitelikteki önemli önçalışmaları gerçekleştirdi. Mahmut Gazimihal'in çizgi ve anlatımından yola çıkarak ilk bas bağlamayı, sonraki yıllarda ise batıdaki kontrbas karşılığı olan yaylı kopuzu (ıklığ) yeniden gündeme getirerek halk müziğindeki önemli boşlukların doldurulmasına katkıda bulundu. 1976 yılından sonra konservatuvarda bağlama öğretmenliği yaptı. 4 yıl sonra bu görevinden, 1985 yılında da radyodan ayrıldı. Daha sonra kendi müzik okulunu kurup birçok genç sanatçının yetiş...
Devamı